750 jaar Blankenberge: Leopoldpark en Paravang

Het Leopoldpark werd aangelegd tussen 1894-1897. Het vormt een groene buffer tussen de havenbuurt en het stadscentrum. De stad had deze grond aangekocht in het kader van de aanleg van de schuilhaven. Volgens de oorspronkelijke plannen kwam de oostelijke kademuur van de schuilhaven namelijk tot tegen de huidige Leopoldstraat. Dit plan werd echter niet uitgevoerd. Men koos voor een kleinere schuilhaven. Vandaar dat het stadsbestuur deze ongebruikte gronden omvormde tot park. Kort na WO I legde men in dit park ook tenniscourts aan en vanaf 1931 beschikte het Leopoldpark over een minigolfparcours. Vandaag kan men er zich ook uitleven op een kidkarting- en een snookergolfparcours.

In de noordoosthoek van dit park (hoek Franchommelaan - Leopoldstraat) bevond zich vermoedelijk al vanaf het begin van de 15e eeuw een binnenhaven, de zogenaamde Blankenbergse caeye. Via de ‘waterloope van Blanckenberghe’, een vaarweg van ca. 1,2 km lang, was deze binnenhaven met de Blankenbergse Vaart verbonden. Vóór de aanleg van de Brugse Steenweg in 1723 verliepen het transport van vis en het personenvervoer naar Brugge voornamelijk via de caeye en de bijhorende ‘waterloope’ en vervolgens via de Blankenbergse Vaart. De Brugse Steenweg maakte de binnenhaven overbodig. Al gauw raakte deze in onbruik en slibde ze dicht. Anderhalve eeuw later, omstreeks 1870, beschikte  Blankenberge opnieuw over een haven (dit maal weliswaar een zeehaven in plaats van binnenhaven).

Tussen het Leopoldpark en de haven werd kort voor WO I een imposant windscherm, de zogenaamde paravang, opgericht. De paravang werd initieel gebouwd om de wandelaars in de havenbuurt te beschermen tegen de gure weersomstandigheden, waaronder voornamelijk de wind. De naamgeving ervan is een samenvoeging van het Franse ‘parer’ en ‘vent’ of ‘windvangen’, al gauw in de volksmond verbasterd tot ‘Paravang’. Tijdens de Belle Epoque kwamen hier 2 totaal verschillende werelden samen. Vanop de zitbanken van de paravang konden de elitaire en mooi uitgedoste badgasten zich urenlang vergapen aan de bedrijvigheid van het ruige en ruwe vissersvolkje in het havenkwartier. De paravang overleefde beide wereldoorlogen. Sinds 1987 is dit windscherm een beschermd monument.