Schenking glasnegatieven familie Van Caillie

Wie was Antoine Van Caillie?
De archiefdienst ontving recent een set glasnegatieven van de kleindochter van Antoine Van Caillie (° Oostende 9/12/1882 + Bergen-Belsen April 1945). Van Caillie vestigde zich in december 1920 te Middelkerke waar hij verbleef tot november 1927. Hij was gehuwd met Margaretha Sauer een Duitse met wie hij twee zonen en vijf dochters had. Hij was afgevaardigde bij het Middenbestuur bij de Dienst der Verwoeste Gewesten in Nieuwpoort en werd later directeur-generaal bij het Ministerie van Economische Zaken, Algemene Directie der Middenstand. In deze laatste functie onderhield hij voor 1940 goede contacten met de Duitse ambassade in Brussel. Tijdens de oorlog bezorgde hij de geallieerden economische informatie over de Duitse bevoorradingen, transporten...In augustus 1942 werd hij door de Gestapo in hechtenis genomen en opgesloten in de gevangenis van Sint-Gillis. Een jaar later werd hij gedeporteerd naar verschillende gevangenenkampen. Hij werd het laatst levend gezien in het kamp van Bergen-Belsen in maart 1945.

Van Caillie werd door het gemeentebestuur van Middelkerke geëerd en bedankt voor zijn talrijke verdiensten bij de heropbouw van de gemeente na de Eerste Wereldoorlog. De toenmalige Londenstraat werd bij besluit van de gemeenteraad van 31 december 1926 herdoopt in de Antoine Van Cailliestraat.

Inhoud van de glasnegatieven
De beelden tonen de familie tijdens een bezoek aan de duinen van Westende en Lombardsijde kort na de Eerste Wereldoorlog. De kinderen van het gezin poseren gewillig op de achtergebleven stukken geschut en restanten van de Duitse verdedigingswerken in de omgeving van wat nu de Calidris is. Op enkele foto's zien we bovendien een aantal noodwoningen en houten barakken van het Koning Albertfonds. Dit was een Belgisch noodfonds dat als doel had de vele daklozen en vluchtelingen te huisvesten en het land weer op te bouwen na de zware vernielingen van de Eerste Wereldoorlog.

Deze foto's werden destijds gemaakt met een speciale stereocamera. Dit is een fototoestel met twee lenzen die kort voor de Eerste Wereldoorlog vrij populair was. De negatieven konden nadien met een speciale viewer bekeken worden. Doordat er telkens twee beelden werden gemaakt bij het afdrukken, krijg je een 3D effect wanneer je de foto's bekijkt door de viewer. De negatieven werden door de archiefdienst gescand, digitaal hersteld en beschreven.